Stary kot.

Stary kot ma postawę wyłącznie roszczeniową.

Musisz być na każde zawołanie w kwestii „love” (nie ma to, tamto!). Nieodwzajemnionej, bo kiedy ciebie najdzie ochota na pieszczoty i buziole, usłyszysz, lub zobaczysz jeden komunikat: ”spadaj!”. Musisz być aktywna, szczególnie o trzeciej w nocy, kiedy kocisko się wyspało, i wskakuje ci na plecy, bo właśnie by coś zeżarło. Jeżeli nie zareagujesz, we właściwy sposób, odbije się od podłoża jak od trampoliny, wyciskając małymi, niewinnymi łapkami siniaki, które zawsze możesz podziwiać po kąpieli. Atramentowewe ślady, dokładnie tam gdzie był punkt przyłożenia, wyciśnięte z siłą irytacji, na jaką stać głodnego kota. To działa na zasadzie prawa fizyki, jakiegoś tam. Woda odpowiada mu wyłącznie prosto z kranu, mleko tylko 0,5 %, bo przypadkowa degustacja innego skutkuje laksą, którą możesz, z masochistycznym upodobaniem, zbierać łyżką z wykładziny, jeśli na przykład cierpisz na dojmujący brak zajęć. A w ogóle najlepsze papu jest zawsze na twoim talerzu, i-uwaga!- dowolnie także: w kubku, filiżance, szklance, kuflu, nawet kieliszku.

Krańcowość zachowań podobno może świadczyć dobitnie o rozwoju artystycznym.

Tylko, że w tym przypadku geniusz nosi naturalne futro, i to przez cały rok.

Reszta jest mauczeniem…