Skórka chleba

Dzień wypełniony zadaniami.

Pranie, gotowanie, pieczenie chleba,

i przebywanie w moim Nabokowie.

Chleb się udał, na pierwszy rzut oka!

Na drugi okazuje się, że nie bardzo jest się czym pochwalić.

Bo wyrósł, a potem w środku opadł.

Popukałam w jego grzbiet, skórka twarda.

Po nacięciu krawędzi formy, nożem, skórka podniosła się jak maska samochodu.

Zajrzałam do silnika…

Najlepiej smakuje z masłem.

 i sojowym kotletem. 

Bochenek jest dobry, żytni, zjadliwy.

Skórka chrupie, pięknie pachnie.

Miąższ  porowaty, wilgotny, 

koloru Inki z mlekiem.

To była próba generalna, przed 

Wigilią, bo obiecałam dzieciakom, zamiast opłatka. 

Oraz zakwas buraczany, do barszczu.

I kapustę własnego kiszu, z grzybami.

Z tym, że grzyby muszą dodać sami.

Przeżyłam polowanie na światło, to moje ulubione zajęcie.

Obiecuję, że kiedyś umyję te okna!

(Jak będę się wyprowadzać…)

Słońce zdemaskowało moje niechlujstwo.

Ile życia upływa nam na bezproduktywnym sprzątaniu?

Ogarnianiu kurzu? Szorowaniu garów?

Zmywaniu podłogi, wyprzątaniu kociej kuwety…?