Noworocznie.

U progu 2022 życzę Wszystkim refleksji nad czasem każdego z nas,

nie marnowaniem go,

szacunkiem dla czasu innych,

przeznaczaniem na rzeczy dobre i potrzebne,

ale też odrobiny egoizmu, by żyć własnym życiem,

świadomie je kształtować,

nie liczyć na wygrane losu i przypadki,

omijać tych, którzy karmią się plotką, hejtem i cudzym wysiłkiem.

***

Czas jest miejscem spóźnień, według teologa Jeana Guittona.

Z kolei Sartre nazywa czas larwą nieskończoności.

Pisarz Sapkowski zauważa, że w każdym momencie czasu kryje się wieczność.

***

Czas, nieskończoność, wieczność.

Wielkie słowa, pojemne jak ich znaczenie, można długo mówić, a nie powiedzieć wszystkiego.

„Tymczasem wszystko jest chwilą i przypadkiem jak wibracja na wodzie. Nagle przychodzi tsunami, a morze potrafi zaskoczyć spokojem i logiką. Marszczy się płaska powierzchnia, bezustannie w ruchu, nawet jeśli go nie dostrzegamy, uśpieni pozorną stagnacją. I nie pojmujemy, dlaczego tak się dzieje, na siłę chcąc wszystko określać i segregować. A czas kaleczy swym rylcem i tnie na oślep.

(…)

Może nie trzeba zabijać potworów, tylko je oswajać, a liczba księżniczek od prapoczątków jest ograniczona?

W każdym z nas tli się iskra nieskończoności”.

AR, „Dotyk lata”