Dylemat
Kiedy bardzo chcesz, nie możesz.
A jeśli już możesz, to ci się nie chce!
***
Innymi słowy – matka dzieci marzy o wyspaniu,
zarywa noce, skopuje kołdry i koce,
jest wiecznie na trzysta procent normy!.
A w wieku „powyżej” można spać do woli
(o ile akurat nic nie boli)
bo to i facet spokojniejszy i ogólnie ejszy
i człowiek w końcu bywa panią czasu.
A okazuje się, że najlepsze już przespane!
Leżysz, myślisz, przewracasz z boku na bok,
wstajesz, idziesz trzy razy na siku,
pijesz wodę, żeby zachować jej obieg,
grzejesz kubek mleka z miodem,
a wszystko to na nic,
pomaga jak kadzidło z lodem!
Całkiem nie masz po czym odpoczywać.
Chyba, że to kilka porcji piwa!
Po nich zasypiasz, ale też na krótko,
podobnie jest winem i wódką.
Ostatecznie możesz, bo nic temu nie stoi na przeszkodzie,
a po każdej nocy czujesz się jak złodziej!
Kradniesz blask księżyca pełni
Czytasz, jesz i coś oglądasz
a sen Ci puszcza perskie oczko
Chociaż go tak pożądasz.
Wstajesz rankiem obolała,
czując detale swego ciała
i marzysz, by było jak dawniej, twardo i do rana
a już nie możesz,
Bo po godzinie, dwóch jesteś wyspana.