Autorskie

Siedzę. Dzisiaj dotarły! Dwa dni po premierze, ale mamy pandemię, i nadal nie wierzę! ???

Kiedy widzisz swoją książkę, starannie wydaną za cudze pieniądze, bo ktoś ci zaufał; w ładnej okładce, z tymi licznymi „didaskaliami” i „szykanami”, myślisz intensywnie – powstała z niczego, wylazła jak z ciemnej nory, z twojej pustej głowy. I stał się cud. Bóle porodowe są tym sensacyjnym rodzajem cierpienia, które rwie na strzępy, sprawia, że gdyby nie życie w zanadrzu, to pewnie błagałybyśmy o dobicie, lub litość nagłego zgonu. Ale to jest ten ból, który mija natychmiast po wydaniu na świat zdrowego dziecka. Kto nie przeżył tego misterium nie wie o czym piszę, i nigdy nie pojmie! Wybaczcie szczerość, ale ktoś taki jest okaleczony „niewydaniem” z siebie okruszka, który ma zdolność wzrastania. Ustawicznego. I czuję się jak w połogu. Dzieciątko leży w folii bąbelkowej, jak w pieluszce. W paczce z adresem, który jest moim miejscem na ziemi. Wyszło ze mnie! Długo się błąkało. Skupiło wielu ludzi na pracy, i jest owocem ich starań. Wróciło w jakże pięknej formie. Oto otwieram drzwi do własnego, wykreowanego świata. I bohaterów, którzy nie zaistnieliby, gdyby nie ja. Zaliczyłam poczęcie, ciążę i poród. Odpoczywam? Nie wierzę, że JUŻ? Jestem w euforii, i czuję się jak Lana Del Rey (której nie lubię!); wspinająca się w koronkowych skarpetkach i szpilkach ( oczywiście czerwonych, od Blahnika!) na szczyt napisu ze słynnych wzgórz w okolicy L.A. A w tle wisi księżyc w pełni. Cała tandetna bajka jest podszyta erotyzmem suwanej czerwonej wstążki, która niczego nie rozwiązuje, ale czyni tak sam THE WEEKEND! W grafitowo szarą noc nad Hollywood.

„Take off all your cloths”

(Zrzuć wszystkie swoje ciuchy!)

***

I nawet tegoroczna, ogromna wystawa Andy’ego Warholla w UCCA w Pekinie nie da się porównać z moim „obrządkiem zwiedzania”.

Pachnie! To najpiękniejszy zapach dla każdego pisarza. Nie można książki skonfrontować z e-bookiem, czy audio. Jest intensywnie namacalna i trójwymiarowa.

Otwieram kolejno: paczkę, książkę, potem wino.

Za moje dziewiąte dziecko.

Niech żyje!